De koek is op
Door: Jurn Droog
Blijf op de hoogte en volg jurn
10 Juli 2014 | Indonesië, Ende
Ja wie had dat gedacht, ik iig niet toen ik begon, maar ik vind het dus na bijna 11 maanden wel mooi geweest. Ik zou nog wel langer kunnen reizen maar de laatste tijd heb ik minder zin om steeds weer de bus te pakken en weer naar een andere stad te gaan, om hier dan weer uit te zoeken waar een goedkoop guesthouse zit en waar de lokale eettentjes zijn.
Daarom heb ik dus een vliegticket geboekt en op 16 juli vlieg ik vanaf Bali terug naar Amsterdam. Nouja, ik vlieg met Malaysia Airlines en die missen nog wel eens een vliegtuig dus je weet het maar nooit.
Wel een gek idee trouwens dat ik over een week alweer thuis zit. Aan de ene kant heb ik wel zin om weer naar huis te gaan, het is wel leuk natuurlijk om iedereen na bijna een jaar weer te zien. Maarja aan de andere kant thuis is ook maar weer zo gewoon.
Ik was gestopt toen ik in Ubud zat en dat is alweer een aardige tijd geleden.
Na Ubud heb ik in Canggu op Bali nog ergens gewerkt tegen kost en inwoning, maar het was er echt een zootje. Ik zou er eigenlijk het elektrisch gaan opknappen, maar degene die al bezig was maakte er zo'n zootje van. Het was echt niet normaal. Ik ben wel wat gewend hier in Azie zo onderhand maar dit sloeg echt alles, het was echt levensgevaarlijk. Daarom maar een paar dagen gebleven en toen vond ik het wel mooi geweest. Gelukkig vond ik een adresje op Java en hier zou ik Engelse les kunnen geven op een basisschool. Het was wel in de middle of nowhere maar het leek mij wel leuk om te doen.
Daarom de bus gepakt en uiteindelijk hier een aantal weken gezeten. Het was eerst de bedoeling dat ik de lerares die Engels gaf zou gaan helpen, maar toen ik me voorstelde aan haar kon ze amper antwoorden hahah, dat mens sprak dus helemaal geen Engels. Daarom maar voorgesteld of het misschien een ideetje was als ik de kids wat Engels zou proberen te leren. Dat vonden ze goed en voor ik het wist gaf ik elke dag aan 4 verschillende klassen Engels.
Ik moest er in het begin een beetje aanwennen. De kinderen hebben er namelijk helemaal geen schoolboeken. Dus alles moet je op het schoolbord schrijven, maar ik vond het wel echt super leuk om te doen.
In de periode dat ik in Kalianyar zat was dit toevallig ook de periode om te gaan trouwen, hierdoor werd ik dus constant uitgenodigd voor huwelijksfeesten. Leuk om te zien maar na 5 feestjes vond ik het wel mooi geweest, ze zijn namelijk allemaal hetzelfde. Het gaat namelijk vooral om heel veel eten. En aangezien ik de enige blanke in de hele regio was, werd ik weer constant aangestaard en stiekem op de foto genomen.
Na een tijd daar gezeten te hebben vond ik het wel weer mooi geweest. Ik gaf alleen 's ochtends les en had dus de rest van de dag vrij, die Indonesiërs gaan dan slapen en doen eigenlijk weinig de rest van de dag.
De bus dus weer gepakt terug naar Bali en aangezien mijn visum ook bijna verliep heb ik een visarun gedaan op en neer naar Singapore.
Hierdoor kreeg ik weer een nieuw visum zodat ik weer een maand mag blijven.
Omdat ik al een tijdje op Bali had gezeten heb ik maar meteen de boot gepakt naar de Gili's. Hier een week verbleven en veel meer dan de kroeg in, snorkelen en op het strand liggen is er niet van gekomen, best prima toch ?
Hier ook een trip geboekt om de vulkaan Rinjani te beklimmen. Deze staat in de LP als 1 van de hoogtepunten van Indonesië omschreven. Nou als je eenmaal boven bent is dat ook zeker het geval maar om er te komen is het denk ik het dieptepunt van je trip door Indonesië. Pfff, ik heb nog nooit zoiets zwaars in mijn leven gedaan denk ik.
De trip duurde 3 dagen en vooral de 2de dag was echt bizar zwaar. 's Nachts werd je om 2 uur wakker gemaakt om naar de top te lopen voor de zonsopgang. Dit is alleen maar stijl omhoog en het laatste stuk is door mulzand 45 graden omhoog. Het uitzicht is wel echt geweldig als de zon opkomt en het maakt de klim meer dan waard.
De rest van de dag ook nog gelopen en toen we uiteindelijk in het volgende kamp waren ging de zon net onder. Pff, ik was helemaal kapot 's avonds.
Van onze groep heeft ook maar de helft de top gehaald.
De tocht was wel echt super mooi om te doen en echt wel een aanrader als je naar Lombok gaat.
Na Rinjani met nog twee andere Nederlanders terug gegaan naar Gili T, Nederland moest namelijk voetballen tegen Mexico. Gelukkig wonnen ze met 2-0 dus het was 1 groot feest. De volgende dag meteen de boot terug gepakt naar Lombok en vanaf hier met een boot 4 dagen lang via het Komodo NP naar Flores gevaren. Onderweg nog een aantal keer gestopt om te snorkelen.
Het was niet echt een luxe cruise, we sliepen namelijk op het dek en vooral tijdens de eerste en tweede nacht waren er behoorlijk hoge golven waardoor er af en toe wat water over het dek kwam waardoor je wakker werd. We waren wel met een leuke groep en dat maakte veel goed.
In het Komodo NP natuurlijk de Komodovaranen bezocht en ondanks dat die beesten dodelijk zijn als ze je bijten en nogal snel kunnen rennen, laten de rangers je best wel dichtbij komen. Wel super vet natuurlijk om die beesten te zien en we kwamen er ook echt veel tegen. De meesten liepen door het gedeelte waar het informatiecentrum was en waar alle parkwachters ook woonden. Het was daarom wel een beetje oppassen want 1 keer kwam er een varaan onder een bungalow vandaan waar een groep net naast stond. Dat is een beetje zoals het hier in Indonesië gaat zolang je maar betaald verkopen ze je alles, of het nu veilig is of niet het maakt ze weinig uit.
Na de boot trip uiteindelijk belandt in Labuan Bajo, nog een dagje gesnorkeld en Nederland – Costa Rica gekeken. Vervolgens verder gegaan naar Bajawa. Hier met een aantal andere een auto met gids geregeld en naar een aantal traditionele dorpen in de omgeving gegaan. Leuk om te zien en we werden nog uitgenodigd om te komen eten in 1 van de huizen.
Vanuit daar weer verder gegaan naar Moni.
Hier maar weer eens een vulkaan beklommen met zonsopgang, gelukkig was het maar een half uurtje lopen, maar toch blijft het wel steeds een mooi gezicht om de zon te zien op komen zo boven op een vulkaan.
Nu zit ik dus in Moni, vanochtend Nederland – Argentinië gekeken, echt balen dat we eruit liggen, maar we hadden het ook niet verdiend om te winnen. Naast die vulkaan is er hier heel weinig te doen, maar goed vandaag even een dagje rustig aan en dan morgen vlieg ik (op mijn verjaardag) terug naar Labuan Bajo. Daar blijf ik nog een paar dagen, ga nog een keer snorkelen denk ik en nog naar een waterval en de 14de vlieg ik terug naar Bali.
Daar blijf ik dan nog 2 dagen om nog wat dingen te regelen en de 16de vlieg ik terug
om de 17de om 7 uur 's ochtends op Schiphol te landen.
Dit zal dus denk ik wel mijn laatste berichtje op waarbenjij.nu zijn want de komende week zal niet bijster spannend zijn denk ik.
Als je meer sterke verhalen wilt horen kom je maar een keer een bakkie koffie halen als ik terug ben.
Iedereen bedankt voor het volgen en vooral de reacties vond ik altijd erg leuk om te lezen.
Tot over een week!
Daarom heb ik dus een vliegticket geboekt en op 16 juli vlieg ik vanaf Bali terug naar Amsterdam. Nouja, ik vlieg met Malaysia Airlines en die missen nog wel eens een vliegtuig dus je weet het maar nooit.
Wel een gek idee trouwens dat ik over een week alweer thuis zit. Aan de ene kant heb ik wel zin om weer naar huis te gaan, het is wel leuk natuurlijk om iedereen na bijna een jaar weer te zien. Maarja aan de andere kant thuis is ook maar weer zo gewoon.
Ik was gestopt toen ik in Ubud zat en dat is alweer een aardige tijd geleden.
Na Ubud heb ik in Canggu op Bali nog ergens gewerkt tegen kost en inwoning, maar het was er echt een zootje. Ik zou er eigenlijk het elektrisch gaan opknappen, maar degene die al bezig was maakte er zo'n zootje van. Het was echt niet normaal. Ik ben wel wat gewend hier in Azie zo onderhand maar dit sloeg echt alles, het was echt levensgevaarlijk. Daarom maar een paar dagen gebleven en toen vond ik het wel mooi geweest. Gelukkig vond ik een adresje op Java en hier zou ik Engelse les kunnen geven op een basisschool. Het was wel in de middle of nowhere maar het leek mij wel leuk om te doen.
Daarom de bus gepakt en uiteindelijk hier een aantal weken gezeten. Het was eerst de bedoeling dat ik de lerares die Engels gaf zou gaan helpen, maar toen ik me voorstelde aan haar kon ze amper antwoorden hahah, dat mens sprak dus helemaal geen Engels. Daarom maar voorgesteld of het misschien een ideetje was als ik de kids wat Engels zou proberen te leren. Dat vonden ze goed en voor ik het wist gaf ik elke dag aan 4 verschillende klassen Engels.
Ik moest er in het begin een beetje aanwennen. De kinderen hebben er namelijk helemaal geen schoolboeken. Dus alles moet je op het schoolbord schrijven, maar ik vond het wel echt super leuk om te doen.
In de periode dat ik in Kalianyar zat was dit toevallig ook de periode om te gaan trouwen, hierdoor werd ik dus constant uitgenodigd voor huwelijksfeesten. Leuk om te zien maar na 5 feestjes vond ik het wel mooi geweest, ze zijn namelijk allemaal hetzelfde. Het gaat namelijk vooral om heel veel eten. En aangezien ik de enige blanke in de hele regio was, werd ik weer constant aangestaard en stiekem op de foto genomen.
Na een tijd daar gezeten te hebben vond ik het wel weer mooi geweest. Ik gaf alleen 's ochtends les en had dus de rest van de dag vrij, die Indonesiërs gaan dan slapen en doen eigenlijk weinig de rest van de dag.
De bus dus weer gepakt terug naar Bali en aangezien mijn visum ook bijna verliep heb ik een visarun gedaan op en neer naar Singapore.
Hierdoor kreeg ik weer een nieuw visum zodat ik weer een maand mag blijven.
Omdat ik al een tijdje op Bali had gezeten heb ik maar meteen de boot gepakt naar de Gili's. Hier een week verbleven en veel meer dan de kroeg in, snorkelen en op het strand liggen is er niet van gekomen, best prima toch ?
Hier ook een trip geboekt om de vulkaan Rinjani te beklimmen. Deze staat in de LP als 1 van de hoogtepunten van Indonesië omschreven. Nou als je eenmaal boven bent is dat ook zeker het geval maar om er te komen is het denk ik het dieptepunt van je trip door Indonesië. Pfff, ik heb nog nooit zoiets zwaars in mijn leven gedaan denk ik.
De trip duurde 3 dagen en vooral de 2de dag was echt bizar zwaar. 's Nachts werd je om 2 uur wakker gemaakt om naar de top te lopen voor de zonsopgang. Dit is alleen maar stijl omhoog en het laatste stuk is door mulzand 45 graden omhoog. Het uitzicht is wel echt geweldig als de zon opkomt en het maakt de klim meer dan waard.
De rest van de dag ook nog gelopen en toen we uiteindelijk in het volgende kamp waren ging de zon net onder. Pff, ik was helemaal kapot 's avonds.
Van onze groep heeft ook maar de helft de top gehaald.
De tocht was wel echt super mooi om te doen en echt wel een aanrader als je naar Lombok gaat.
Na Rinjani met nog twee andere Nederlanders terug gegaan naar Gili T, Nederland moest namelijk voetballen tegen Mexico. Gelukkig wonnen ze met 2-0 dus het was 1 groot feest. De volgende dag meteen de boot terug gepakt naar Lombok en vanaf hier met een boot 4 dagen lang via het Komodo NP naar Flores gevaren. Onderweg nog een aantal keer gestopt om te snorkelen.
Het was niet echt een luxe cruise, we sliepen namelijk op het dek en vooral tijdens de eerste en tweede nacht waren er behoorlijk hoge golven waardoor er af en toe wat water over het dek kwam waardoor je wakker werd. We waren wel met een leuke groep en dat maakte veel goed.
In het Komodo NP natuurlijk de Komodovaranen bezocht en ondanks dat die beesten dodelijk zijn als ze je bijten en nogal snel kunnen rennen, laten de rangers je best wel dichtbij komen. Wel super vet natuurlijk om die beesten te zien en we kwamen er ook echt veel tegen. De meesten liepen door het gedeelte waar het informatiecentrum was en waar alle parkwachters ook woonden. Het was daarom wel een beetje oppassen want 1 keer kwam er een varaan onder een bungalow vandaan waar een groep net naast stond. Dat is een beetje zoals het hier in Indonesië gaat zolang je maar betaald verkopen ze je alles, of het nu veilig is of niet het maakt ze weinig uit.
Na de boot trip uiteindelijk belandt in Labuan Bajo, nog een dagje gesnorkeld en Nederland – Costa Rica gekeken. Vervolgens verder gegaan naar Bajawa. Hier met een aantal andere een auto met gids geregeld en naar een aantal traditionele dorpen in de omgeving gegaan. Leuk om te zien en we werden nog uitgenodigd om te komen eten in 1 van de huizen.
Vanuit daar weer verder gegaan naar Moni.
Hier maar weer eens een vulkaan beklommen met zonsopgang, gelukkig was het maar een half uurtje lopen, maar toch blijft het wel steeds een mooi gezicht om de zon te zien op komen zo boven op een vulkaan.
Nu zit ik dus in Moni, vanochtend Nederland – Argentinië gekeken, echt balen dat we eruit liggen, maar we hadden het ook niet verdiend om te winnen. Naast die vulkaan is er hier heel weinig te doen, maar goed vandaag even een dagje rustig aan en dan morgen vlieg ik (op mijn verjaardag) terug naar Labuan Bajo. Daar blijf ik nog een paar dagen, ga nog een keer snorkelen denk ik en nog naar een waterval en de 14de vlieg ik terug naar Bali.
Daar blijf ik dan nog 2 dagen om nog wat dingen te regelen en de 16de vlieg ik terug
om de 17de om 7 uur 's ochtends op Schiphol te landen.
Dit zal dus denk ik wel mijn laatste berichtje op waarbenjij.nu zijn want de komende week zal niet bijster spannend zijn denk ik.
Als je meer sterke verhalen wilt horen kom je maar een keer een bakkie koffie halen als ik terug ben.
Iedereen bedankt voor het volgen en vooral de reacties vond ik altijd erg leuk om te lezen.
Tot over een week!
-
10 Juli 2014 - 07:47
Channe Noort:
Als ik jouw verhalen lees dan kan ik concluderen dat jij een super jaar hebt gehad.
Ik vind het knap dat het je is gelukt en ben blij dat je het zo naar je zin hebt gehad. Mooie momenten meegemaakt en mooie foto's en herinneringen. Succes je laatste weekje en fijne vlucht terug! Groetjes Channe -
10 Juli 2014 - 09:55
Mam:
Man,man, wat een verslag weer.
Voor mij ook veel nieuws dit keer, want we konden helaas steeds maar niet skypen!
Je zit ook niet bepaald stil he!
Je reis loopt ten einde en wat hebt je ontzettend veel gezien, gedaan en beleefd. Zo top!
Ik ben zoooooo benieuwd naar al je verhalen.
Jurn, tot over een week op schiphol, he! Heerlijk om je op te halen!!
X mam
-
10 Juli 2014 - 10:20
Theo Droog:
Mooi om je verhaal weer te lezen Jurn.
Klasse zoals je het gedaan hebt dit jaar.
Gewoon op eigen kracht deze reis gemaakt.
Je hebt heel veel mooie dingen gezien en gedaan , dat neemt niemand je meer af.
Ik kijk er naar uit om je over een week weer te zien op Schiphol.
Pap -
10 Juli 2014 - 11:02
Ingrid:
Top broer wat een mooi verslag weer, wat maak je toch een hoop mee echt heel bijzonder. Kan je weer even op teren. Super fijn dat je weer terug komt en dat je Sepp en straks ons andere moppie( weer) kunt zien..
Tot volgende week. Ik heb er zin in
kus ing -
10 Juli 2014 - 16:12
Wilma En Jaap:
Wat hebben we genoten van jou reisverslagen.Op veel plaatsen waren we ook geweest en konden we ons goed voorstellen hoe het daar was.Deze belevenissen en ervaringen zullen je altijd bij blijven.Veel succes en plezier de laatste week nog.Goede vlucht terug.
Groeten Jaap en Wilma -
10 Juli 2014 - 18:57
Piet En Maria :
een hele fijne verjaardag en bedankt weer voor het mooie verslag
goede reis en wel thuis, Piet en Maria -
10 Juli 2014 - 21:14
Per En Marga:
Weer een heerlijk verhaal, wat jij in 11 maanden gezien en gedaan hebt doet een ander niet eens in 11 jaar. Jurn gefeliciteerd met je verjaardag en een goede reis volgende week! -
10 Juli 2014 - 21:14
Will:
Wat gaat het snel, alweer bijna 1 jaar gereisd, je hebt het top gedaan, weer heel veel ervaring op gedaan, ik heb genoten van je verhalen, tot gauw.
-
13 Juli 2014 - 22:11
Jan En Heleen:
Hai Jurn,
Geweldig genoten van al die mooie verhalen.
Dat boek ligt al bij de uitgever,heb je toch nog wat inkomsten thuis in dat dure Holland....
Ik wil er wel een met jouw handtekening !
Rijk man ben je nu,met al die mooie herinneringen.
En we komen ze zeker eens uit jou mond horen.
Nog gefeliciteerd met je verjaardag,wat stom dat ik dat vergeten was,was gewoon bij je geboorte....
Geniet nog even,en dan een hele veilige thuis reis!
(Houd de zakdoeken in de aanslag)
Heel veel lieve gr Jan en Heleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
